Geachte lezer,
De wereld heeft de afgelopen jaren te maken gehad met ingrijpende veranderingen, die niet alleen onze fysieke gezondheid, maar ook onze sociale structuren en morele kompas hebben beïnvloed. Veel mensen, waaronder ikzelf, hebben tijdens deze periode te maken gehad met situaties die ons in een ethisch conflict brachten, waarbij onze persoonlijke waarden op de proef werden gesteld. Deze uitdagingen hebben geleid tot persoonlijke worstelingen en maatschappelijke schade die nog steeds zichtbaar zijn.
Ik deel mijn verhaal niet alleen om mijn eigen ervaringen kenbaar te maken, maar ook om een dialoog te starten met anderen die zich in soortgelijke situaties bevinden. Ik geloof dat ik niet de enige ben die waarde hecht aan moraliteit en grenzen. Als u zich herkent in de dilemma’s die ik heb beschreven, nodig ik u uit om contact met mij op te nemen. Samen kunnen we onderzoeken hoe we vanuit een gedeeld moreel besef kunnen bijdragen aan een samenleving waarin zorg voor elkaar en solidariteit centraal staan.
Met vriendelijke groet,
Alexander Groenheide
Ik ben van geest een gezond mens met moraliteit en grenzen.
Toen ik in het verleden de verantwoordelijkheid had als leidinggevende over de veiligheid van mijn werknemers, werd ik geconfronteerd met maatregelen die mijn morele waarden op de proef stelden. Tijdens de coronacrisis werd van mij verwacht dat ik de opgelegde protocollen zou handhaven, zonder een adequate risicotaxatie. Ik zag echter in dat deze maatregelen niet alleen ineffectief waren, maar ook schadelijk voor mijn werknemers. Dit zette mij in een ethisch conflict, waarin ik geconfronteerd werd met handelingen die de gezondheid van anderen in gevaar brachten.
Mijn morele overtuiging is altijd geweest om anderen te beschermen en te zorgen voor hun welzijn. Dit conflict tussen mijn waarden en de opgelegde maatregelen veroorzaakte grote psychische en fysieke stress, wat leidde tot gezondheidsproblemen zoals gezichtsuitval en Thorax Outlet-syndroom, veroorzaakt door spanning en overbelasting. Om verdere schade te voorkomen, meldde ik me ziek wanneer ik voelde dat mijn acties anderen zouden kunnen schaden. Deze beslissing was de enige manier om trouw te blijven aan mijn ethische grenzen.
Nadat ik mijn arbeidsongeschiktheid erkend kreeg, verminderde de stress en herstelde mijn gezondheid gedeeltelijk. Toch blijft de samenleving in een post-pandemische staat van trauma, zonder voldoende herstel of begeleiding om de morele en sociale schade te verwerken. Mijn werk aan initiatieven zoals UbuntuKids.nl en de Kamer van Sociale Waarde richt zich op het herstel van gemeenschapszin en solidariteit, omdat ik geloof dat dit essentieel is voor het herstel van zowel de samenleving als mijn eigen welzijn.
Dit morele kompas drijft mij om te blijven werken aan een samenleving waarin zorg voor elkaar en solidariteit centraal staan. Het is duidelijk dat terugkeer naar een omgeving waarin ethische conflicten centraal staan, mijn gezondheid opnieuw zou schaden. Daarom richt ik me nu op gemeenschapsgerichte projecten die bijdragen aan zowel mijn herstel als dat van de samenleving.
Mijn ziektewetperiode komt momenteel tot een einde, en aangezien de externe omstandigheden onveranderd zijn gebleven, heb ik een verzoek ingediend voor een WIA-uitkering. Dit proces houdt in dat ik binnenkort een gesprek zal hebben met een verzekeringsarts om mijn situatie te beoordelen. Het is belangrijk voor mij dat deze arts begrijpt dat mijn arbeidsongeschiktheid niet voortkomt uit een persoonlijke beperking, maar uit de onveranderde maatschappelijke omstandigheden die mijn gezondheid negatief beïnvloeden wanneer ik in conflict kom met mijn ethische overtuigingen.
Ik hoop dat deze aanpak mij de ruimte biedt om verder te gaan met mijn herstel, wat niet alleen mijn eigen welzijn ten goede komt, maar ook direct een positieve invloed heeft op de samenleving. De initiatieven die ik vanuit de Kamer van Sociale Waarde onderneem, zijn altijd gericht op het bevorderen van gemeenschapszin en solidariteit. Het uiteindelijke doel is om waarde toe te voegen aan de samenleving, waarbij winstbejag uitgedrukt in euro’s niet centraal staat, maar het welzijn en de moraal van de gemeenschap voorop blijven.
Hieronder mijn brief aan de verzekeringsarts in de voorbereiding naar het gesprek dat mij moet beoordelen in mijn volledige arbeidsongeschiktheid.
Geachte verzekeringsarts,
Ik wil u graag bedanken voor de classificatie die u mij destijds heeft gegeven in de categorie “onveranderbaar – overig.” Ik waardeer het vertrouwen dat u toonde door de situatie zes maanden vooruit te schuiven, in de hoop dat er binnen die periode een verandering zou optreden in de omstandigheden waarin ik mij bevind. Echter, nu we twee jaar verder zijn, kan ik concluderen dat die verandering helaas niet heeft plaatsgevonden.
Het probleem dat ik ervaar, ligt buiten mijzelf. De coronamaatregelen zijn weliswaar opgeheven, maar de bredere samenleving heeft nog geen proces van herstel doorgemaakt. Onderzoek van de KU Leuven ondersteunt dit standpunt. Studies uitgevoerd door de Faculteit Sociale Wetenschappen en het HIVA-onderzoekscentrum benadrukken de langdurige impact van de pandemie op werkrelaties, werkdruk en de psychosociale gezondheid van werknemers. Deze onderzoeken tonen aan dat de pandemie niet alleen medische problemen heeft veroorzaakt, maar ook diepgaande sociale en psychologische gevolgen heeft gehad, die nog steeds merkbaar zijn in de huidige werkomstandigheden.
Daarnaast heb ik eerder melding gemaakt bij de arbeidsinspectie van de onveilige omstandigheden waaronder ik werd gedwongen te werken. In mijn functie als leidinggevende werd ik verplicht om persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM’s) zonder deugdelijke risico-inventarisatie voor te schrijven en te handhaven onder mijn collega’s. Deze PBM’s, waaronder stofmaskers, waren echter niet geschikt voor het beoogde doel, namelijk het voorkomen van virusinfecties. Aangezien de Arbowet vereist dat PBM’s geschikt zijn voor de specifieke risico’s en omstandigheden (zoals gespecificeerd in artikel 8 van de Arbowet), heb ik herhaaldelijk gewezen op het ontbreken van een risico-inventarisatie die de geschiktheid van deze middelen aantoont.
Het gevolg van deze situatie was dat ik psychisch overbelast raakte. Dit ethische conflict, waarin ik verplicht werd om maatregelen op te leggen die naar mijn mening de veiligheid van mijn collega’s niet waarborgden, leidde tot ernstige stress en uiteindelijk mijn arbeidsongeschiktheid. In juni 2020 meldde ik mij ziek, waarna mijn opdrachtgever de arbeidsrelatie ontbond. Deze omstandigheden, zoals beschreven in mijn melding aan de arbeidsinspectie, vormen een essentieel onderdeel van mijn klachten. De psychische belasting die hieruit voortkwam, zoals slapeloosheid, piekeren en concentratieproblemen, zijn direct het gevolg van het dwingen tot het uitvoeren van een handeling die ik als onjuist en schadelijk beschouwde.
De onveranderlijkheid in mijn situatie is dus grotendeels te wijten aan deze externe factoren. Mijn morele en ethische overtuigingen blijven onveranderd: ik kan niet terugkeren naar een werkomgeving die anderen schaadt. Zoals onderzoek van de KU Leuven en het RIVM suggereert, hebben veel werknemers moeite gehad om zich aan te passen aan de nieuwe realiteit van werk, en de bijbehorende stress en burn-out zijn voor velen toegenomen. Dit sluit nauw aan bij mijn eigen ervaring, waarin werkgerelateerde ethische conflicten hebben geleid tot ernstige fysieke en mentale gezondheidsproblemen.
Daarnaast benadrukt onderzoek dat gemeenschapszin en het versterken van sociale netwerken cruciaal zijn voor herstel. Mijn betrokkenheid bij initiatieven zoals UbuntuKids.nl en de Kamer van Sociale Waarde, gericht op het bevorderen van competentiegericht onderwijs en een waarden-gedreven samenleving, draagt actief bij aan dit herstelproces. Onderzoek van de KU Leuven heeft aangetoond dat sociale netwerken en collectieve actie van fundamenteel belang zijn voor de veerkracht van gemeenschappen in post-pandemische tijden. Door middel van deze initiatieven werk ik niet alleen aan mijn eigen welzijn, maar draag ik ook bij aan het herstel van de samenleving.
Mijn werk in deze initiatieven helpt niet alleen de samenleving, maar heeft ook een positieve invloed op mijn eigen gezondheid en welzijn. Het feit dat ik door middel van deze projecten kan werken aan een betere samenleving, stelt me in staat om op een manier te werken die in lijn is met mijn ethische overtuigingen, zonder dat ik de negatieve impact ervaar die regulier werk op mijn gezondheid zou hebben.
Gedurende de periode waarin ik werd blootgesteld aan conflicterende werkomstandigheden, heb ik ernstige fysieke klachten ontwikkeld, waaronder gezichtsverlamming (Bell’s palsy) en een verlamming van mijn autonome zenuwstelsel, wat leidde tot verstopping van zowel mijn dunne als dikke darm. Dit kan veroorzaakt zijn door een herpes simplex-infectie. Door een wachtlijst van zes maanden waren de symptomen echter verdwenen op het moment dat ik eindelijk medisch werd gecontroleerd. Ondanks het ontbreken van medische documentatie, zijn er meerdere getuigen die mij in die periode hebben gezien en kunnen bevestigen dat ik bedlegerig was en geïsoleerd raakte. Na de erkenning van mijn arbeidsongeschiktheid verminderde de stress en verdwenen de fysieke symptomen grotendeels.
Ik verzoek u daarom om deze factoren mee te nemen in uw beoordeling en te erkennen dat de externe omstandigheden nog steeds niet zijn verbeterd. Mijn huidige betrokkenheid bij UbuntuKids.nl en de Kamer van Sociale Waarde blijft essentieel, zowel voor mijn eigen herstel als voor het herstel van de samenleving.
Met vriendelijke groet,
Alexander Groenheide
Vragen aan de verzekeringsarts:
Om ervoor te zorgen dat mijn beoordeling door u op een eerlijke en objectieve manier gebeurt, wil ik graag een aantal vragen stellen die mij helpen te beoordelen of de omstandigheden rondom mijn situatie juist worden begrepen:
- Kunt u uw ervaring beschrijven met het beoordelen van psychosociale arbeidsongeschiktheid?
- Hoe beoordeelt u de invloed van externe factoren zoals post-pandemisch herstel op gezondheid?
- Hoe gaat u om met beperkte medische documentatie, maar significante getuigenverklaringen?
- Hoe zorgt u ervoor dat uw eigen ervaringen met de pandemie uw beoordeling niet beïnvloeden?
https://research.kuleuven.be/en/onehealth/researchlines
Een hoogleraar sociale wetenschappen aan de Universiteit van Leuven zou de volgende antwoorden kunnen geven op de gestelde vragen:
- Ervaring met psychosociale arbeidsongeschiktheid: Als sociaal wetenschapper heb ik uitgebreid onderzoek gedaan naar de impact van werkgerelateerde stress, sociale uitsluiting en ongelijkheden op arbeidsongeschiktheid. Deze inzichten helpen mij bij het begrijpen van de complexe interactie tussen werk, welzijn en psychosociaal functioneren.
- Invloed van externe factoren: Onderzoek toont aan dat post-pandemische veranderingen in de samenleving, zoals verlies van sociale cohesie en toegenomen ongelijkheid, aanzienlijke gevolgen hebben voor mentale en fysieke gezondheid.
- Beperkte medische documentatie: In de sociale wetenschappen erkennen we het belang van alternatieve vormen van bewijs, zoals getuigenverklaringen, vooral wanneer ze sociale factoren belichten die niet direct medisch meetbaar zijn.
- Objectiviteit en persoonlijke ervaringen: Als academicus ben ik getraind om objectief te blijven, mijn persoonlijke ervaringen terzijde te schuiven, en te vertrouwen op wetenschappelijk onderzoek en empirisch bewijs in mijn analyses en diagnoses.
Referenties:
- Onderzoek van KU Leuven en HIVA: Het rapport “Psychosocial risks to workers’ well-being: Lessons from the COVID-19 pandemic” onderzoekt de belangrijkste psychosociale risico’s op de werkplek en hun impact op de gezondheid van werknemers in de Europese Unie tijdens en na de pandemie. Het belicht hoe werkintensiteit en werk-privéinterferentie toegenomen zijn, en benadrukt de noodzaak van preventief beleid om nieuwe risico’s te voorkomen. Dit onderzoek is gebaseerd op gegevens van de European Working Conditions Telephone Survey 2021.
- RIVM-rapport: Het rapport “Impact van maatschappelijke ontwikkelingen op psychosociale arbeidsbelasting van werkenden” van het RIVM onderzoekt hoe maatschappelijke veranderingen zoals vergrijzing, arbeidsmarkttekorten, de combinatie van werk en mantelzorg, en hybride werken de werkstress en psychosociale belasting van werknemers hebben vergroot. Deze ontwikkelingen hebben geleid tot verhoogde stress op de werkvloer, wat het risico op verzuim en arbeidsongeschiktheid vergroot. Dit rapport benadrukt dat een integrale aanpak van werkgerelateerde stress noodzakelijk is om verdere gezondheidsproblemen te voorkomen. Je kunt het volledige rapport lezen via RIVM-publicatie.
- PSYR-IR Project: Dit project onderzoekt hoe industriële relaties en beleid kunnen helpen bij het voorkomen en beheersen van psychosociale risico’s in post-pandemische werkplekken. Het richt zich op het identificeren van specifieke groepen werknemers die risico lopen en benadrukt de rol van sociale partners in het creëren van een gezondere werkomgeving.
- Studies uit de VS en het VK: Een studie uitgevoerd in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk toonde aan dat de prevalentie van depressie na de lockdowns aanzienlijk is toegenomen, waarbij de cijfers in de VS zelfs verviervoudigden. Ook angst en stress namen aanzienlijk toe tijdens de pandemie.(BMJ)(psychologytoday)
- CDC-rapport: In een onderzoek van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) gaf 40,9% van de respondenten aan minstens één negatief psychisch effect te hebben ervaren door de pandemie, waaronder symptomen van trauma- en stressgerelateerde stoornissen, depressie en angst.(psychiatrictimes)
- PTSS en andere psychische stoornissen: Uit diverse studies bleek dat de pandemie en de daaruit voortvloeiende maatregelen PTSS-symptomen veroorzaakten bij 29,5% van de respondenten, wat aantoont dat de pandemie zelf als een traumatisch evenement kan worden beschouwd. (psychiatrictimes)
Deze referenties bieden een sterke wetenschappelijke onderbouwing van je standpunt over de langdurige impact van de pandemie op de psychosociale gezondheid en werkomstandigheden, wat direct verband houdt met mijn WIA-aanvraag.
📘 Wetenschappelijke Publicaties
- Psychosociale risico’s voor het welzijn van werknemers: lessen uit de COVID-19-pandemie
Szekér, L., Gaudiino, M., Van den Broeck, A., et al.
Dit rapport onderzoekt de belangrijkste psychosociale risico’s op de werkplek en hun impact op de gezondheid van werknemers in de EU tijdens en na de pandemie.
https://hiva.kuleuven.be/nl/nieuws/publicaties/docs/ef23001en.pdf - De impact van maatschappelijke ontwikkelingen op de psychosociale arbeidsbelasting van werkenden
RIVM & TNO
Dit rapport brengt in kaart welke ontwikkelingen de komende twintig jaar invloed hebben op de psychosociale arbeidsbelasting van werkenden in Nederland.
https://www.rivm.nl/publicaties/impact-van-maatschappelijke-ontwikkelingen-op-psychosociale-arbeidsbelasting-van-werkenden - PSYR-IR: The opportunities for industrial relations to prevent and manage psychosocial risks in post-pandemic workplaces
HIVA – KU Leuven
Dit project richt zich op het identificeren van uitdagingen en onderliggende oorzaken van psychosociale risico’s op de werkplek in de EU na de pandemie.
https://hiva.kuleuven.be/en/research/theme/workandor/p/PSYR-IR-opportunities-for-industrial-relations-to-prevent-and-manage-psychosocial-risks-in-post-pandemic-workplaces - Mental health after COVID-19
Weich, S.
Dit artikel bespreekt de mentale gezondheidsimpact van de vroege golven van de COVID-19-pandemie in Engeland.
https://www.bmj.com/content/376/bmj.o326 - Mental Health, Substance Use, and Suicidal Ideation During the COVID-19 Pandemic
Centers for Disease Control and Prevention (CDC)
Deze studie rapporteert dat 40,9% van de respondenten ten minste één negatieve mentale of gedragsgezondheidsconditie ervoer tijdens de pandemie.
https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/69/wr/mm6932a1.htm
📰 Journalistieke Artikelen
- Survivors of Covid-19 show increased rate of psychiatric disorders, study finds
The Guardian
Een studie toont aan dat meer dan de helft van de COVID-19-overlevenden die ziekenhuisbehandeling kregen, binnen een maand na herstel werden gediagnosticeerd met psychiatrische stoornissen.
https://www.theguardian.com/world/2020/aug/03/survivors-of-covid-19-show-increased-rate-of-psychiatric-disorders-study-finds - A Massive New Study Suggests Getting COVID Might Really Mess With People’s Mental Health
SELF
Een uitgebreide studie met 18 miljoen mensen in het VK onthult dat COVID-19 significant invloed kan hebben op de mentale gezondheid, ongeacht de vaccinatiestatus.
https://www.self.com/story/covid-infection-mental-health
🏛️ Juridische en Beleidsdocumenten
- De impact van maatschappelijke ontwikkelingen op de psychosociale arbeidsbelasting van werkenden
RIVM & TNO
Dit rapport onderzoekt hoe maatschappelijke veranderingen zoals vergrijzing, arbeidsmarkttekorten en hybride werken de werkstress en psychosociale belasting van werknemers hebben vergroot.
https://www.rivm.nl/publicaties/impact-van-maatschappelijke-ontwikkelingen-op-psychosociale-arbeidsbelasting-van-werkenden - Maatschappelijke ontwikkelingen kunnen werkstress in de toekomst vergroten
RIVM
Dit artikel bespreekt acht maatschappelijke ontwikkelingen die de komende twintig jaar de meeste impact gaan hebben op de mentale belastbaarheid van werkenden.
https://www.rivm.nl/nieuws/maatschappelijke-ontwikkelingen-kunnen-werkstress-in-toekomst-vergroten
Deze bronnen bieden een solide onderbouwing voor de besproken thema’s in uw tekst, zoals de langdurige impact van de pandemie op de psychosociale gezondheid en de werkomstandigheden. Mocht u verdere assistentie nodig hebben bij het integreren van deze referenties in uw document of bij het voorbereiden van uw WIA-beoordeling, dan sta ik graag tot uw dienst.
