De pandemie van verkeerde informatie over COVID-19 mRNA-vaccins genezen door echte evidence-based geneeskunde

Laat een reactie achter / Leeg / Door

Deel deze pagina, de waarheid is in ieders belang.

GA HIER NAAR DEEL 2

Dit artikel is een vertaling van het origineel.

—-Deel 1—-

Aseem Malhotra

Journal of insulineresistentie | Deel 5, nr. 1 | a71 | DOI: 

https://doi.org/10.4102/jir.v5i1.71 | © 2022 Aseem Malhotra | Dit werk is gelicentieerd onder 

CC Attribution 4.0
Ingezonden: 10 juni 2022 | 

Gepubliceerd: 26 september 2022

Over de Auteurs)

Aseem Malhotra, Public Health Collaboration, Londen, Verenigd Koninkrijk

Hele tekst:

 HTML   | EPUB   |  XML   | PDF (1 MB)


HOME ▶ VOL 5, NO 1 (2022) ▶ MALHOTRA

Abstract

Achtergrond: Als reactie op het ernstige acute respiratoire syndroom coronavirus 2 (SARS-CoV-2) zijn verschillende nieuwe farmaceutische middelen toegediend aan miljarden mensen over de hele wereld, waaronder jongeren en gezonde mensen die weinig risico lopen op het virus. Ondanks een geheel nieuw werkingsmechanisme en met betrekking tot biodistributiekenmerken is er aanzienlijke speelruimte gelaten wat betreft de preklinische en klinische testen van deze middelen.

Doel: een beter begrip krijgen van de werkelijke voordelen en mogelijke schade van de messenger-ribonucleïnezuur (mRNA) coronavirusziekte (COVID)-vaccins.

Methoden: een verhalende bespreking van het bewijs uit gerandomiseerde onderzoeken en gegevens uit de echte wereld van de COVID-mRNA-producten met speciale nadruk op het BionTech/Pfizer-vaccin.

Resultaten: Bij de niet-bejaarde bevolking loopt het aantal dat behandeld moet worden om één enkel overlijden te voorkomen in de duizenden. Heranalyse van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken met behulp van de messenger-ribonucleïnezuur (mRNA) -technologie suggereert een groter risico op ernstige bijwerkingen van de vaccins dan opgenomen te worden in het ziekenhuis vanwege COVID-19. Geneesmiddelenbewakingssystemen en real-world veiligheidsgegevens, in combinatie met plausibele mechanismen van schade, zijn zeer zorgwekkend, vooral met betrekking tot cardiovasculaire veiligheid. In navolging van een mogelijk signaal van de Pfizer Fase 3-studie, werd in 2021 een significante stijging van het aantal hartstilstandoproepen naar ambulances in Engeland gezien, met vergelijkbare gegevens uit Israël in de leeftijdsgroep van 16-39 jaar.

Conclusie: Er kan niet worden gezegd dat de toestemming om deze middelen te ontvangen volledig geïnformeerd was, zoals ethisch en wettelijk vereist is. Een pauze en herwaardering van het wereldwijde vaccinatiebeleid voor COVID-19 is veel te laat.

Bijdrage: Dit artikel benadrukt het belang van het aanpakken van metabole gezondheid om chronische ziekten te verminderen en dat insulineresistentie ook een belangrijke risicofactor is voor slechte resultaten van COVID-19.

Trefwoorden: COVID-19; mRNA-vaccin; hartstilstand; echte evidence-based geneeskunde; gedeelde besluitvorming.

Vaccins redden levens

De ontwikkeling van veilige en zeer effectieve vaccins in de tweede helft van de 20e eeuw is een van de grootste prestaties van de geneeskunde geweest. De prominente littekens op mijn linkerarm zijn een constante herinnering aan het succes van ons vermogen om enkele van de dodelijkste ziekten, zoals pokken, tuberculose (tbc), mazelen, bof en rubella, om er maar een paar te noemen, in te dammen. Gezamenlijk wordt geschat dat traditionele vaccins ongeveer 4-5 miljoen levens per jaar redden. 1 Het grootste succes van vaccinatie was de wereldwijde uitroeiing van de pokken, met een sterftecijfer van 30%. 2

Met andere woorden, bijna een op de drie mensen die het opliepen, stierf. De ontwikkeling van een veilig en effectief vaccin na veel vallen en opstaan ​​resulteerde erin dat 95 van de 100 personen werden beschermd tegen symptomatische infectie door pokken met een immuniteit van vijf jaar, wat in de jaren zeventig resulteerde in volledige uitroeiing van het virus. Evenzo zou één dosis van het mazelenvaccin ‘95% effectief’ zijn. Wat wordt hiermee bedoeld? Wat de meeste mensen zouden aannemen, is dat 95 van de 100 die de inenting nemen, beschermd zijn tegen symptomatische infectie, overdracht en ook een langdurige immuniteit hebben. Evenzo, als ze worden blootgesteld aan waterpokken, zullen slechts vijf van de 100 gevaccineerde kinderen het krijgen.

Vaccins zijn ook enkele van de veiligste interventies ter wereld in vergelijking met de meeste medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van chronische ziekten, zoals we inderdaad mogen verwachten, aangezien ze worden toegediend om iets te voorkomen bij gezonde mensen, niet om een ​​ziekte te behandelen. Het was dan ook welkom nieuws dat in de zomer van 2020 verschillende farmaceutische bedrijven, waaronder zowel Pfizer als Moderna, de resultaten bekendmaakten van hun gerandomiseerde gecontroleerde studie van 2 maanden dat ze een vaccin hadden ontwikkeld met meer dan ‘95% effectiviteit’ bij het voorkomen van infectie van wat op dat moment was de overwegend circulerende stam van de coronavirusziekte 2019 (COVID-19).

De ervaring van een arts

Toen ik vrijwilligerswerk deed in een vaccincentrum, was ik een van de eersten die eind januari 2021 twee doses Pfizer’s boodschapper-ribonucleïnezuur (mRNA)-vaccin kreeg. Hoewel ik wist dat mijn individuele risico klein was door COVID-19 op 43-jarige leeftijd met optimale metabolische gezondheid, de belangrijkste reden dat ik de prik nam, was om overdracht van het virus naar mijn kwetsbare patiënten te voorkomen. Begin 2021 was ik zowel verrast als bezorgd door een aantal van mijn patiënten die aarzelden om te vaccineren en mensen in mijn sociale netwerk die me vroegen commentaar te geven op wat ik destijds als louter ‘anti-vax’-propaganda beschouwde.

Ik werd gevraagd om op Good Morning Britain te verschijnen nadat een voorheen aarzelende filmregisseur Gurinder Chadha, Order of the British Empire (OBE), die ook werd geïnterviewd, had uitgelegd dat ik haar had overgehaald om de prik te nemen.

Maar een paar maanden later zou er een zeer onverwachte en uiterst schrijnende persoonlijke tragedie plaatsvinden, die het begin zou zijn van mijn eigen reis naar wat uiteindelijk een onthullende en eye-openende ervaring zou blijken te zijn die zo diepgaand was dat ik na zes maanden van kritische beoordeling van de gegevens zelf, sprekend met vooraanstaande wetenschappers die betrokken zijn bij onderzoek naar COVID-19, de veiligheid en ontwikkeling van vaccins, en twee medische onderzoeksjournalisten, ben ik langzaam en met tegenzin tot de conclusie gekomen dat, in tegenstelling tot mijn eigen aanvankelijke dogmatische overtuigingen, het mRNA-vaccin van Pfizer verre van zo veilig en effectief is zoals we eerst dachten. Deze kritische beoordeling is gebaseerd op het analytische kader voor het beoefenen en onderwijzen van evidence-based geneeskunde,

Een casestudy

Casestudy’s zijn een nuttige manier om complexe klinische informatie over te brengen en kunnen nuttige gegevens opleveren die verloren zouden gaan of niet zichtbaar zouden worden in de samenvattende resultaten van een klinische proef.

Op 26 juli 2021 kreeg mijn vader, dr. Kailash Chand OBE, voormalig plaatsvervangend voorzitter van de British Medical Association (BMA) en haar ere-vicevoorzitter (die zes maanden eerder ook beide doses van het Pfizer-mRNA-vaccin had ingenomen) een hartstilstand op 26 juli 2021. naar huis na pijn op de borst. Een volgend onderzoek wees uit dat een aanzienlijke vertraging van de ambulance waarschijnlijk heeft bijgedragen aan zijn dood. 3Maar zijn postmortale bevindingen vond ik bijzonder schokkend en onverklaarbaar. Twee van zijn drie belangrijkste slagaders hadden ernstige blokkades: 90% blokkade in zijn linker voorste dalende slagader en een blokkade van 75% in zijn rechter kransslagader. Aangezien hij een buitengewoon fitte en actieve 73-jarige man was, die tijdens de hele lockdown gemiddeld 10-15.000 stappen per dag had gelopen, was dit een schok voor iedereen die hem kende, maar vooral voor mij . Ik kende zijn medische geschiedenis en levensstijl tot in detail. Mijn vader, die zijn hele leven een fervent sporter was geweest, was fitter dan de overgrote meerderheid van de mannen van zijn leeftijd. Sinds de vorige hartscans (een paar jaar eerder, die geen noemenswaardige problemen met een perfecte doorbloeding door zijn aderen en slechts een lichte vervelling aan het licht hadden gebracht), was hij gestopt met suiker, verloor hij buikvet,

Ik kon zijn postmortale bevindingen niet verklaren, vooral omdat er geen bewijs was van een echte hartaanval maar met ernstige blokkades. Dit was precies mijn eigen speciale onderzoeksgebied. Dat wil zeggen, hoe de progressie van hartaandoeningen te vertragen en zelfs mogelijk om te keren. Sterker nog, in mijn eigen kliniek schrijf ik met succes een leefstijlprotocol voor aan mijn patiënten op basis van het beste beschikbare bewijs om dit te bereiken. Ik ben zelfs co-auteur van een high-impact peer-reviewed artikel met twee internationaal gerenommeerde cardiologen (beiden redacteuren van medische tijdschriften) over het verschuiven van het paradigma over hoe hartaandoeningen het meest effectief kunnen worden voorkomen door veranderingen in levensstijl. 4We benadrukten het feit dat coronaire hartziekte een chronische inflammatoire aandoening is die wordt verergerd door insulineresistentie. Toen, in november 2021, werd ik op de hoogte gebracht van een peer-reviewed abstract gepubliceerd in Circulation, met betreffende bevindingen. Bij meer dan 500 patiënten van middelbare leeftijd onder regelmatige follow-up, met behulp van een voorspellend scoremodel gebaseerd op ontstekingsmarkers die sterk gecorreleerd zijn met het risico op een hartaanval, werd het mRNA-vaccin geassocieerd met een significante verhoging van het risico op een coronair voorval binnen vijf jaar vanaf 11 jaar. % pre-mRNA-vaccin tot 25% 2-10 weken na mRNA-vaccin. Een vroege en relevante kritiek op de validiteit van de bevindingen was dat er geen controlegroep was, maar desalniettemin, zelfs als het gedeeltelijk correct zou zijn, zou dat betekenen dat er een grote versnelling zou zijn in de progressie van coronaire hartziekte, en nog belangrijker, het risico op een hartaanval , binnen enkele maanden na het nemen van de prik. 5Ik vroeg me af of de Pfizer-vaccinatie van mijn vader, die hij zes maanden eerder had gekregen, had kunnen bijdragen aan zijn onverklaarbare voortijdige dood en dus begon ik de gegevens kritisch te beoordelen.

De gegevens in twijfel trekken

Ik herinnerde me een cardioloog-collega van mij die me destijds tot mijn verbazing meedeelde dat hij een beslissing had genomen om het vaccin niet te nemen om een ​​aantal redenen, waaronder zijn persoonlijke lage COVID-19-risico op de achtergrond (zie tabel 1 ) 6 en bezorgdheid over onbekende schade op korte en lange termijn. Een ding dat hem verontrustte over de cruciale mRNA-studie van Pfizer, gepubliceerd in The New England Journal of Medicine , waren de gegevens in de aanvullende appendix, met name dat er vier hartstilstanden waren bij degenen die het vaccin namen, versus slechts één in de placebogroep. 7Deze cijfers waren klein in absolute termen en bereikten geen statistische significantie in het onderzoek, wat suggereert dat het gewoon toeval kan zijn, maar zonder verder onderzoek was het niet mogelijk om uit te sluiten dat dit een echt causaal verband is (vooral zonder toegang tot de ruwe gegevens ), in welk geval het tot gevolg kan hebben dat het aantal hartstilstanden toeneemt zodra het vaccin is uitgerold naar tientallen miljoenen mensen over de hele wereld.

TABEL 1:  Infectiesterftecijfer van voorouderlijke varianten van COVID-19 pre-vaccinatie naar leeftijd.

In termen van werkzaamheid maakten krantenkoppen over de hele wereld zeer gewaagde beweringen van 95% effectiviteit, waarbij het verwisselbare gebruik van ‘werkzaamheid’ en ‘effectiviteit’ het grote verschil tussen gecontroleerd onderzoek en praktijkomstandigheden verdoezelde. 8 Het zou begrijpelijk zijn voor leken en artsen om dit te interpreteren dat als 100 mensen worden gevaccineerd, 95% van de mensen beschermd zou zijn tegen het krijgen van de infectie. Zelfs Rochelle Walensky, directeur van de Centers of Disease Control (CDC), gaf onlangs in een interview toe dat het eerste nieuws van CNN haar optimistisch maakte dat het vaccin de overdracht en infectie aanzienlijk zou stoppen, maar dit bleek later verre van waar te zijn voor de Covid19-vaccins. 9Uit de oorspronkelijke proef bleek dat een persoon 95% ‘minder kans’ had om de herfst 2020-variant van COVID-19 te krijgen. Dit staat in de medische wereld bekend als relatieve risicovermindering, maar om de werkelijke waarde van elke behandeling te kennen, moet men voor die persoon begrijpen in hoeverre hun individuele risico wordt verminderd door de interventie – dat wil zeggen, de absolute individuele risicovermindering .

Belangrijk is dat het blijkt dat de onderzoeksresultaten suggereren dat het vaccin alleen verhinderde dat een persoon een symptomatische positieve test had, en de absolute risicovermindering hiervoor was 0,84% (0,88% verlaagd tot 0,04%). Met andere woorden, als 10.000 mensen waren gevaccineerd en 10.000 niet, zouden op elke 10.000 mensen die in proef 4 waren gevaccineerd, positief zijn getest met symptomen in vergelijking met 88 niet-gevaccineerde mensen. Zelfs in de niet-gevaccineerde groep zouden 9912 van de 10 000 (meer dan 99%) tijdens de proefperiode niet positief zijn getest. Een andere manier om dit uit te drukken is dat je 119 mensen zou moeten vaccineren om zo’n symptomatische positieve test te voorkomen (waarvan wordt aangenomen dat het wijst op een infectie, wat op zichzelf mogelijk misleidend is maar buiten het bestek van dit artikel valt). 10

Dit absolute risicoreductiecijfer (0,84%) is uiterst belangrijk voor artsen en patiënten om te weten, maar hoeveel van hen werd dit verteld toen ze de injectie kregen? Transparante communicatie van risico’s en voordelen van elke interventie is een kernprincipe van ethische, evidence-based medische praktijk en geïnformeerde toestemming. 11

De Academy of Medical Royal Colleges maakte dit duidelijk in een paper gepubliceerd in de BMJ in 2015.12 Een co-auteur was destijds ook de toenmalige voorzitter van de General Medical Council. In een bulletin van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uit 2009, Gerd Gigerenzer, verklaarde de directeur van het Max Planck-instituut zelfs: ‘Het is een ethische noodzaak dat elke arts en patiënt het verschil begrijpt tussen relatieve en absolute risico’s om patiënten te beschermen tegen onnodige angst en manipulatie’. 13

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, toonde het onderzoek geen statistisch significante vermindering van ernstige ziekten of COVID-19-sterfte door het vaccin gedurende de periode van 6 maanden van het onderzoek, maar het werkelijke aantal sterfgevallen (toegeschreven aan COVID-19) zijn nog steeds belangrijk om op te merken. Er waren slechts twee sterfgevallen door COVID-19 in de placebogroep en één sterfgeval door COVID-19 in de vaccingroep. Als we kijken naar sterfte door alle oorzaken over een langere periode, waren er eigenlijk iets meer sterfgevallen 14in de vaccingroep (19 doden) dan in de placebogroep (17 doden). Ook opmerkelijk was het extreem lage percentage COVID-19-ziekte dat als ernstig werd geclassificeerd in de placebogroep (negen ernstige gevallen van de 21 686 proefpersonen, 0,04%), wat wijst op een zeer laag risico op ernstige ziekte, zelfs in regio’s die voor de proef waren gekozen omdat van een waargenomen hoge prevalentie van infectie.

Ten slotte lieten de onderzoeken bij kinderen zelfs geen vermindering van symptomatische infecties zien, maar gebruikten ze in plaats daarvan de surrogaatmaat van antilichaamniveaus in het bloed om de werkzaamheid te bepalen, hoewel de relatie tussen door Wuhan-spike vaccin geïnduceerde antilichaamniveaus en bescherming tegen infectie zwak is , op zijn best. Op de eigen website van de Food and Drug Administration (FDA’s) staat dat:

[ R ]resultaten van momenteel geautoriseerde SARS-COV-2-antilichaamtests mogen op geen enkel moment worden gebruikt om het niveau van immuniteit of bescherming tegen COVID-19 van een persoon te evalueren, en vooral niet nadat de persoon een COVID-19-vaccinatie heeft gekregen. 15

Nu we weten wat de gepubliceerde studie wel en niet heeft aangetoond in termen van de werkzaamheid van het vaccin, kunnen we proberen te extrapoleren wat het effect van het vaccin zou zijn bij het verminderen van de mortaliteit of andere nadelige gevolgen van het virus. Als er een kans van 1 op 119 is dat het vaccin u beschermt tegen symptomatische infectie van voorouderlijke varianten, dan om de bescherming tegen de dood te vinden, dit cijfer ( n= 119) moet worden vermenigvuldigd met het aantal infecties dat leidt tot één overlijden per leeftijdsgroep. Dit zou (tot twee maanden na de inenting) de absolute risicovermindering (voor overlijden) van het vaccin opleveren. Als mijn risico op 44-jarige leeftijd om te overlijden aan Delta (mocht ik ermee besmet raak) bijvoorbeeld 1 op 3000 is, dan is de absolute risicovermindering van het vaccin dat mij beschermt tegen de dood 1 op 3000 vermenigvuldigd met 119, dat wil zeggen 1 per 357 000.

Natuurlijk, zelfs voor die mensen die besmet raken, kan de vaccinatie enige bescherming bieden tegen de dood. Uit observatiegegevens is het mogelijk om het aantal te berekenen dat zou moeten worden gevaccineerd om een ​​overlijden door COVID-19 te voorkomen. Als u bijvoorbeeld de sterftecijfers van de bevolking 16 vergelijkt tijdens de Delta-golf, geeft dit 230 voor 80-plussers die moeten worden gevaccineerd om een ​​enkele sterfgeval in die periode te voorkomen, waarbij dat aantal stijgt tot 520 voor 70-plussers en 10 000 voor 40-plussers (zie Tabel 2 en Figuur 1 17 ). Deze cijfers zullen echter vertekend worden door onnauwkeurigheden in het meten van de omvang van de niet-gevaccineerde populatie. Zoals ook werd opgemerkt in een recent hoofdartikel van John Ioannidis in BMJwetenschappelijk onderbouwde geneeskunde de afgeleide werkzaamheid van het vaccin uit niet-gerandomiseerde onderzoeken kan ‘onecht’ zijn, waarbij vertekening wordt gegenereerd door ‘reeds bestaande immuniteit, verkeerde classificatie van vaccinatie, blootstellingsverschillen, testen, verstoring van de ziekterisicofactor, besluit tot ziekenhuisopname, behandeling gebruiksverschillen en attributie bij overlijden’. 18

AFBEELDING 1: Berekening van het aantal gevaccineerde personen op basis van COVID-19-sterftecijfers in gevaccineerd en niet-gevaccineerd op basis van UKHSA-gegevens voor Engeland tijdens de Delta-golf. Het verschil tussen de sterfgevallen die plaatsvonden bij de gevaccineerden en die zouden zijn opgetreden als ze hetzelfde percentage hadden als de niet-gevaccineerden, werd gebruikt om het aantal mensen te berekenen dat zou moeten worden gevaccineerd om een ​​enkele dood te voorkomen.
TABEL 2:  Voorkomen aantal sterfgevallen en aantal dat nodig is om te vaccineren om een ​​sterfgeval te voorkomen, gebaseerd op sterftecijfers en sterftecijfers uit UKHSA-gegevens voor Engeland tijdens Delta-golf.

Deze cijfers zijn voor de hele bevolking van Engeland en zijn niet noodzakelijk van toepassing op de gezonde; meer dan 95% van de sterfgevallen waren bij mensen met reeds bestaande aandoeningen. 19 Het is ook belangrijk op te merken dat de gevaccineerde en niet-gevaccineerde populaties op andere manieren verschillen, wat de sterftegegevens zou kunnen vertekenen. De niet-gevaccineerde mensen komen bijvoorbeeld vaker uit een lagere sociaaleconomische demografie, waardoor ze een groter risico lopen op ernstige ziekte of overlijden als ze besmet zouden zijn.

Professor Carl Heneghan, de directeur van het Centre of Evidence Based Medicine in Oxford, heeft zijn eigen klinische ervaring met gezonde gebruikersbias uitgelegd. Sommige van zijn eigen patiënten die met COVID-19 (geclassificeerd als niet-gevaccineerd) op de intensive care (ICU) belandden, namen het vaccin niet omdat ze al aan een terminale ziekte leden.

Gezien deze beperkingen zijn de bovenstaande cijfers waarschijnlijk een overschatting van het individuele voordeel van vaccinatie; de open en openhartige discussie over dergelijke onzekerheden is een essentieel onderdeel van gedeelde besluitvorming.

Wat deel zou moeten uitmaken van de discussie over gedeelde besluitvorming over geïnformeerde toestemming wanneer een lid van het publiek overweegt de injectie te nemen, is iets in de trant van: Afhankelijk van uw leeftijd zouden enkele honderden of duizenden mensen zoals u moeten worden geïnjecteerd om om te voorkomen dat één persoon over een periode van ongeveer drie maanden overlijdt aan de Delta-variant van COVID-19. Voor 80-plussers is dit minstens 230, maar het stijgt naarmate je jonger bent, tot minstens 2600 voor 50-plussers, 10 000 voor 40-plussers en 93 000 voor mensen tussen 18 en 29 jaar. Voor omicron, waarvan is aangetoond dat het 30% – 50% minder dodelijk is, wat betekent dat aanzienlijk meer mensen zouden moeten worden gevaccineerd om één dood te voorkomen. Hoe lang een bescherming daadwerkelijk duurt, is niet bekend;

Maar hoeveel mensen hebben een gesprek gehad dat zelfs maar een soortgelijke uitleg benadert? Dit is voordat we ingaan op de bekende, onbekende en nog volledig gekwantificeerde schade.

Hoewel velen hebben gesuggereerd dat omicron intrinsiek minder dodelijk is (ondersteund door waargenomen moleculaire verschillen tussen omicron en het Wuhan-type virus), is de immuniteit die is opgebouwd door eerdere blootstelling ter bescherming tegen ernstige ziekten waarschijnlijk ook tot op zekere hoogte relevant. Het kritieke punt om op te merken dat, of het nu een viraal of immuungerelateerd fenomeen is, de mildere aard van omicron duidelijk is bij niet-gevaccineerden en daarom mag de vermindering van de mortaliteit niet worden toegeschreven aan vaccins.

Wat zijn de nadelen?

Er is al bezorgdheid geuit over de onderrapportage van bijwerkingen in de klinische onderzoeken naar de COVID-19-vaccins. Medische onderzoeksverslaggever Maryanne Demasi analyseerde de verschillende manieren waarop de cruciale mRNA-onderzoeken geen rekening hielden met ernstige schade. 20 Niet alleen waren de deelnemers aan de studie beperkt tot het type bijwerking dat ze via hun digitale apps konden melden, maar sommige deelnemers die na inenting in het ziekenhuis waren opgenomen, werden uit de studie teruggetrokken en niet vermeld in de definitieve resultaten. Na twee maanden in de cruciale onderzoeken, stond de FDA vaccinbedrijven toe om het vaccin aan te bieden aan proefpersonen in de placebogroep, waardoor in wezen elke kans op het correct registreren van bijwerkingen vanaf dat moment werd getorpedeerd, waardoor een afhankelijkheid van geneesmiddelenbewakingsgegevens werd gedwongen.

Dergelijke gegevens hebben aangetoond dat myocarditis een van de meest voorkomende schade door mRNA COVID-19-vaccin is. Een onderzoek in verschillende Scandinavische landen toonde een verhoogd risico van mRNA-vaccinatie op achtergrond, vooral bij jonge mannen. 21 Autoriteiten hebben herhaaldelijk beweerd dat myocarditis vaker voorkomt na infectie met COVID-19 dan na vaccinatie. 22 Proefgegevens die aantonen dat vaccinatie het risico op myocarditis bij daaropvolgende infectie vermindert, zijn echter ongrijpbaar, en in feite kunnen de risico’s additief zijn. De incidentie van myocarditis schoot omhoog vanaf het voorjaar van 2021 toen vaccins werden uitgerold naar de jongere cohorten die het hele jaar ervoor binnen de normale niveaus bleven, ondanks COVID-19, 23 met het meest actuele bewijs, een paper uit Israël 24ontdekte dat de infectie zelf, voorafgaand aan de uitrol van het vaccin, geen toename van het risico op myocarditis of pericarditis door COVID-19 veroorzaakte, wat sterk suggereert dat de toenames die in eerdere onderzoeken werden waargenomen het gevolg waren van de mRNA-vaccins, met of zonder COVID-19-infecties als extra risico bij gevaccineerden. 24

Dit weerspiegelt inderdaad mijn eigen klinische ervaring met het adviseren en behandelen van verschillende patiënten in de gemeenschap die een duidelijke suggestie kregen uit de geschiedenis van myocarditis na mRNA-vaccinatie, maar die niet noodzakelijkerwijs onwel genoeg zijn om ziekenhuisopname te vereisen. Een zeer fitte dame van in de vijftig kreeg enkele weken na haar tweede Pfizer-injectie vermoeidheid en kortademigheid bij inspanning. Een echocardiogram toonde een ernstige verslechtering van haar linkerventrikelfunctie. Een andere dame van in de dertig ervoer soortgelijke symptomen met verontrustende hartkloppingen binnen een paar dagen na haar tweede injectie; milde linkerventrikelstoornis was ook aanwezig op echo en een daaropvolgende cardiale MRI-scan onthulde verschillende gebieden van late gadoliniumverbetering, een kenmerk dat op de scan wordt gezien, wat overeenkomt met beschadigd hartweefsel, en aangezien hartcellen niet kunnen worden vervangen, zal dit waarschijnlijk een langetermijneffect hebben.

Hoewel door vaccins veroorzaakte myocarditis niet vaak dodelijk is bij jonge volwassenen, blijkt uit MRI-scans dat van degenen die in het ziekenhuis zijn opgenomen, ongeveer 80% enige mate van myocardschade heeft. 25 , 26 Het is alsof je een kleine hartaanval krijgt en een (waarschijnlijk permanent) hartspierletsel oploopt. Het is onzeker hoe dit op de langere termijn zal uitpakken, inclusief of, en in welke mate, het risico op een slechte kwaliteit van leven of mogelijk ernstigere hartritmestoornissen in de toekomst zal toenemen.

Er zijn een aantal rapporten uitgebracht over de frequentie van myocarditis, afhankelijk van de leeftijd, variërend van 1 op 6000 in Israël 27 tot 1 op 2700 in een studie in Hong Kong bij mannelijke kinderen en adolescenten in de leeftijd van 12-17 jaar. 28 De meeste van de epidemiologische onderzoeken die zijn uitgevoerd, hebben gevallen van myocarditis gemeten die in een ziekenhuisomgeving zijn gediagnosticeerd en beweren niet een alomvattende maatstaf te zijn voor mildere gevallen (waarvan langdurige schade niet kan worden uitgesloten). Bovendien is onderrapportage van bijwerkingen de plaag van gegevens over geneesmiddelenbewaking. 29

Het Verenigd Koninkrijk vertrouwt op het ‘Yellow Card’-rapportagesysteem van de Medicines and Health Regulatory Agency (MHRA’s), 30 dat verre van adequaat is om een ​​snelle introductie van een gloednieuw product aan te kunnen. Het ontdekte pas de stollingsproblemen die resulteerden in het stopzetten van het AstraZeneca-product in april 2021 voor jongere mensen nadat 9,7 miljoen doses waren gegeven in het Verenigd Koninkrijk 31 ; Denemarken daarentegen ontdekte het probleem nadat slechts 150 000 doses waren toegediend. 32

In het Verenigd Koninkrijk zijn er sinds de uitrol van het vaccin bijna 500 000 meldingen van ongewenste voorvallen geregistreerd (via het gele kaartsysteem) in verband met de mRNA COVID-19-vaccinaties waarbij meer dan 150.000 personen betrokken waren. In termen van het aantal meldingen per persoon (dwz het hebben van ten minste één dosis), laten de MHRA-cijfers zien dat ongeveer 1 op 120 lijdt aan een waarschijnlijke bijwerking die meer dan mild is. 30 De MHRA is echter onduidelijk over het percentage en maakt bovendien geen onderscheid tussen ernstige bijwerkingen. Desalniettemin is dit rapportageniveau ongekend in het moderne medische tijdperk en is het gelijk aan het totale aantal meldingen dat is ontvangen in de eerste 40 jaar van het gele kaartrapportagesysteem (voor alle geneesmiddelen – niet alleen vaccins) tot 2020.33Ter vergelijking: voor het mazelen-, bof- en rubellavaccin (MMR) was het aantal meldingen per gevaccineerde persoon ongeveer 1 op 4000, meer dan dertig keer minder frequent dan de 1 op 120 gele kaartmeldingen voor ontvangers van het COVID-19-vaccin. 34 Noorwegen onderscheidt de gemelde ernstige bijwerkingen en heeft een percentage van ongeveer 1 op 1000 laten zien na twee doses BioNTech/Pfizer-mRNA-product die leiden tot ziekenhuisopname of levensveranderende effecten hebben. 35

Een andere en nuttigere bron van informatie (vanwege het detailniveau van elk rapport dat voor het publiek beschikbaar wordt gesteld) is het Vaccine Adverse Effect Reporting System (VAERS) van de Verenigde Staten (VS). Net als bij het Britse systeem is het niveau van meldingen – inclusief ernstige – in verband met COVID-19-vaccins volledig ongekend. Zo zijn er per 02 maart 2022 meer dan 24.000 sterfgevallen geregistreerd in VAERS; 29% hiervan trad op binnen 48 uur na injectie en de helft binnen twee weken. Het gemiddelde meldingspercentage vóór 2020 was minder dan 300 sterfgevallen per jaar. Een vaak gegeven verklaring hiervoor is dat de uitrol van het COVID-19-vaccin een ongekende omvang heeft; dit is echter niet geldig, aangezien (in ieder geval het laatste decennium) de Verenigde Staten jaarlijks 150 miljoen – 200 miljoen vaccinaties hebben toegediend.36 en het willens en wetens indienen van een vals VAERS-rapport is een overtreding van de federale wet die bestraft kan worden met een boete en gevangenisstraf. 37

Gezien het feit dat VAERS is opgericht om vroege signalen van mogelijke schade voor nieuwe vaccins te genereren, en dit voor verschillende producten een belangrijke rol heeft gespeeld, lijkt het pervers om het nu pas als onbetrouwbaar te bekritiseren wanneer er geen veranderingen lijken te zijn in de manier waarop het werkt .

Er wordt geschat dat de officieel gerapporteerde ernstige bijwerkingen in feite een grove onderschatting zijn, en hiermee moet rekening worden gehouden wanneer de bovenstaande opmerkingen met betrekking tot VAERS-rapporten in aanmerking worden genomen. Een artikel van David Kessler (een voormalig FDA-commissaris) citeert bijvoorbeeld gegevens die suggereren dat slechts 1% van de ernstige bijwerkingen aan de FDA wordt gemeld. 38 Evenzo wordt met betrekking tot de gele kaart in het Verenigd Koninkrijk geschat dat slechts 10% van de ernstige bijwerkingen wordt gemeld. 39 , 40Een recente pre-print publicatie, mede-auteur van enkele van de meest vertrouwde medische wetenschappers ter wereld met betrekking tot gegevenstransparantie, voegt validiteit toe aan geneesmiddelenbewakingsgegevens. Toegang tot gegevens van de FDA en websites van Health Canada en het combineren van resultaten van tijdschriftartikelen die de Pfizer- en Moderna-onderzoeken publiceerden, concludeerden de auteurs dat het absolute risico op een ernstige bijwerking van de mRNA-vaccins (een percentage van één op 800) aanzienlijk groter was dan de risico op ziekenhuisopname met COVID-19 in gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken. 17

Wat VAERS en andere rapportagesystemen (inclusief de nog toegankelijke en onafhankelijk geëvalueerde onbewerkte gegevens van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken) zullen missen, zijn potentiële schade op middellange tot langere termijn die noch patiënten noch artsen automatisch aan het medicijn zullen toeschrijven. Als het mRNA-vaccin bijvoorbeeld het risico op een coronaire gebeurtenis binnen een paar maanden verhoogt (wat waarschijnlijk heeft bijgedragen aan de plotselinge hartdood van mijn vader), dan zou dit de incidentiepercentages verhogen tot ver buiten de eerste paar weken van de prik. door het terug te koppelen aan het vaccin, en het dus hoogst onwaarschijnlijk is dat dit later zal gebeuren.

Het is leerzaam om op te merken dat volgens gegevens van de ambulancedienst er in 2021 (het jaar van de uitrol van het vaccin) ongeveer 20 000 (~20% toename) extra hartstilstandoproepen buiten het ziekenhuis waren vergeleken met 2019, en ongeveer 14 000 meer dan in 2020. Gegevens die zijn verkregen onder de wetgeving inzake vrijheid van informatie van een van de grootste ambulancetrusts in Engeland, suggereren dat er geen toename was van november 2020 tot maart 2021, en daarna is de stijging onevenredig waargenomen bij jongeren. 41 Dit is een enorm signaal dat zeker met enige spoed moet worden onderzocht. 42

Evenzo onthulde een recent artikel in Nature een toename van 25% in zowel acuut coronair syndroom als hartstilstand bij de 16- tot 39-jarige leeftijdsgroepen die significant geassocieerd waren met toediening met de eerste en tweede dosis van de mRNA-vaccins, maar geen associatie met een COVID-19-infectie. 43 De auteurs stellen dat:

De bevindingen geven aanleiding tot bezorgdheid over door vaccins veroorzaakte, niet-gedetecteerde ernstige cardiovasculaire bijwerkingen en onderstrepen het reeds vastgestelde causale verband tussen vaccins en myocarditis, een frequente oorzaak van onverwachte hartstilstand bij jonge individuen. (blz. 1)

De verontrustende bevindingen in dit artikel hebben geleid tot oproepen tot intrekking. In het verleden zouden wetenschappers met een andere kijk op hoe gegevens moeten worden geanalyseerd een paper met verschillende veronderstellingen en interpretaties voor discussie hebben gepubliceerd. Nu proberen ze te censureren.

Er zijn veel andere zorgen geuit over mogelijke schade door de vaccins op middellange tot lange termijn. Hoewel sommige van deze zorgen hypothetisch blijven, kan het een ernstige fout zijn om alleen te focussen op wat kan worden gemeten en niet op het grotere geheel, vooral voor jongeren.

Wat zou het schademechanisme kunnen zijn?

Bij ‘conventionele vaccins’ wordt een inert deel van de bacterie of het virus gebruikt om het immuunsysteem te ‘opvoeden’. De immuunstimulus is beperkt, gelokaliseerd en van korte duur. Voor de COVID-19-vaccins is aangetoond dat spike-eiwit continu (en in onvoorspelbare hoeveelheden) wordt geproduceerd gedurende ten minste vier maanden na vaccinatie 44 en na intramusculaire injectie door het lichaam wordt verdeeld. 45 Voor de vaccins voor het ernstige acute respiratoire syndroom coronavirus 2 (SARS-CoV-2) is gekozen voor het spike-eiwit, mogelijk omdat het celinvoer mogelijk maakt. Dit eiwit is echter niet inert, maar het is eerder de bron van veel van de pathologieën die gepaard gaan met ernstige COVID-19, waaronder endotheliale schade, 46 stollingsafwijkingen 47en longschade. Het is leerzaam om op te merken dat de WHO voorafgaand aan de uitrol van de mRNA-producten een prioriteitenlijst heeft goedgekeurd van mogelijke ernstige ongewenste voorvallen van bijzonder belang die kunnen optreden als direct gevolg van COVID-19-vaccins. De lijst was gebaseerd op het specifieke vaccinplatform, bijwerkingen geassocieerd met eerdere vaccins in het algemeen, theoretische associaties op basis van diermodellen en COVID-19-specifieke immunopathogenese 40 (zie figuur 2 ).

AFBEELDING 2: Wereldgezondheidsorganisatie keurde een lijst goed van bijwerkingen van speciaal belang in verband met COVID-19-vaccinaties.

Doet het vaccin meer kwaad dan goed?

De meest objectieve bepaling of de voordelen van de vaccins opwegen tegen de nadelen, is door de effecten ervan op ‘mortaliteit door alle oorzaken’ te analyseren. Dit omzeilt de netelige kwestie van wat moet worden geclassificeerd als een COVID-19-dood, en houdt ook volledig rekening met eventuele negatieve effecten van het vaccin. Het zou op zijn zachtst gezegd verrassend zijn als tijdens een ogenschijnlijk dodelijke pandemie niet duidelijk en ondubbelzinnig zou kunnen worden aangetoond dat een effectief vaccin de sterfte door alle oorzaken vermindert.

Het cruciale mRNA-onderzoek van Pfizer bij volwassenen liet geen statistisch significante vermindering van de mortaliteit door alle oorzaken zien, en in absolute termen waren er zelfs iets meer sterfgevallen in de behandelarm dan in de placebogroep.

Werk van Fenton et al. vertoonde een ongebruikelijke piek in sterfte in elke leeftijdsgroep van de niet-gevaccineerde bevolking, die samenvalt met de uitrol van het vaccin voor elke leeftijdsgroep. 48 De snelle krimp van de omvang van deze populatie betekent dat een kleine vertraging dit effect theoretisch zou kunnen produceren. Alternatieve verklaringen moeten de (meer waarschijnlijke) mogelijkheid omvatten dat een stijging van de mortaliteit na vaccinatie ten onrechte is toegeschreven aan de niet-gevaccineerde bevolking: met andere woorden, degenen die als ‘niet-gevaccineerde sterfgevallen’ worden geteld, zijn in feite degenen die binnen 14 dagen na vaccinatie zijn overleden ( een verzoek om vrijheid van informatie [FOI] heeft nu bevestigd dat de autoriteiten in Zweden inderdaad sterfgevallen binnen 14 dagen na toediening categoriseerden als niet-gevaccineerd, waardoor een misleidend beeld ontstond van werkzaamheid versus overlijden).

Men moet de mogelijkheid aankaarten dat de buitensporige hartstilstanden en de aanhoudende druk op ziekenhuizen in 2021/2022 door niet-COVID-19-opnames allemaal kunnen wijzen op een niet-COVID-19 gezondheidscrisis die verergerd wordt door interventies, die natuurlijk ook lockdowns inhouden en/of vaccins.

Gezien deze observaties en herwaardering van de gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeksgegevens van mRNA-producten, lijkt het moeilijk te beweren dat de uitrol van het vaccin in alle leeftijdsgroepen netto gunstig is geweest. Hoewel kan worden beweerd dat de vaccins sommige levens hebben gered bij ouderen of anderszins kwetsbare groepen, lijkt dat geval op zijn best zwak in andere delen van de bevolking, en wanneer de mogelijke schade op korte, middellange en onbekende langere termijn worden overwogen (vooral voor meerdere injecties, waarvoor robuuste veiligheidsgegevens eenvoudigweg niet bestaan), lijkt de uitrol in de gehele populatie op zijn best een roekeloze gok. Het is belangrijk om te erkennen dat de risico’s van bijwerkingen van het vaccin constant blijven, terwijl de voordelen in de loop van de tijd afnemen, omdat nieuwe varianten (1) minder virulent zijn en (2) niet het doelwit zijn van een verouderd product. Na de gegevens te hebben beoordeeld, blijft het een reële mogelijkheid dat de plotselinge hartdood van mijn vader verband hield met het vaccin. Een pauze en herwaardering van het vaccinatiebeleid voor COVID-19 is veel te laat.

Dankbetuigingen

De auteur bedankt Dr. Clare Craig voor bewerkingen en gegevensanalyse, en Alex Starling voor opmerkingen en suggesties. De auteur is ook dankbaar voor de hulp van een wetenschapper die vanwege beroepsdruk anoniem wenst te blijven.

Concurrerende belangen

De auteur verklaart bij het schrijven van dit artikel dat hij/zij geen financiële of persoonlijke relaties heeft die hen op ongepaste wijze hebben beïnvloed.

Bijdrage van de auteur

AM is de enige auteur van dit artikel.

Ethische overwegingen

Dit artikel volgde alle ethische normen voor onderzoek zonder direct contact met menselijke of dierlijke proefpersonen.

Financieringsinformatie

Dit onderzoek ontving geen specifieke subsidie ​​van een financieringsinstantie in de publieke, commerciële of non-profitsector.

Beschikbaarheid van data

Het delen van gegevens is niet van toepassing op dit artikel, omdat er in dit onderzoek geen nieuwe gegevens zijn gemaakt of geanalyseerd.

Vrijwaring

De standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet noodzakelijk het officiële beleid of standpunt van een gelieerde instantie van de auteurs.

Referenties

  1. Wereldgezondheidsorganisatie. Vaccinatie [homepage op internet]. Geen datum [geciteerd 2022 mrt]. Beschikbaar via: https://www.who.int/news-room/facts-in-pictures/detail/immunization
  2. Wereldgezondheidsorganisatie. Pokken [homepage op internet]. Geen datum [geciteerd 2022 mrt]. Verkrijgbaar via: https://www.who.int/health-topics/smallpox#tab=tab_1
  3. Gallagher P. De dood van dr. Kailash Chand: hoe een dodelijke mix van privatisering van de NHS en gebrek aan middelen tot een tragedie leidde [homepage op internet]. iNieuws. 2021 [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar op: https://inews.co.uk/news/health/the-death-of-dr-kailash-chand-how-a-lethal-mix-of-nhs-privatisation-and-lack-of-resources – leidde tot tragedie-1303449
  4. Malhotra A, Redberg RF, Meier P. Verzadigd vet verstopt de slagaders niet: coronaire hartziekte is een chronische ontstekingsaandoening waarvan het risico effectief kan worden verminderd door interventies in een gezonde levensstijl. Br J Sportmed. 2017;51(15)::1111-1112. https://doi.org/10.1136/bjsports-2016-097285
  5. Gundry SR. Samenvatting 10712: Observationele bevindingen van PULS-cardiale testbevindingen voor inflammatoire markers bij patiënten die mRNA-vaccins krijgen. Circulatie. 2021;144(Suppl_1):A10712. https://doi.org/10.1161/circ.144.suppl_1.10712
  6. Axfors C, Ioannidis JPA. Infectiesterftecijfer van COVID-19 bij thuiswonende oudere populaties. Eur J Epidemiol. Per 2022;37(3):235–249. https://doi.org/10.1007/s10654-022-00853-w
  7. Polack FP, Thomas SJ, Kitchin N, et al. Veiligheid en werkzaamheid van het BNT162b2-mRNA Covid-19-vaccin. N Engl J Med. 2020;383(27):2603-2615. https://doi.org/10.1056/NEJMoa2034577
  8. Burches E, Burches M. Werkzaamheid, effectiviteit en efficiëntie in de gezondheidszorg: de noodzaak van een overeenkomst om de betekenis ervan te verduidelijken. Int Arch Volksgezondheidsgemeenschap Med. 2020;4:35. https://doi.org/10.23937/2643-4512/1710035
  9. Smith P. CDC-directeur Rochelle Walensky: Te weinig voorzichtigheid en te veel optimisme [homepage op internet]. YouTube; 2022 [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar vanaf: https://www.youtube.com/watch?v=8DPS4nBFXBo
  10. Walker G. Review COVID-analyse 2020 [homepage op internet]. TheNNT [bijgewerkt 2022 mei 26]. [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar vanaf: https://www.thennt.com/review-covid-analysis-2020/
  11. Onwetendheid is geen gelukzaligheid: waarom we meer mondige patiënten nodig hebben. Pharm J [serie online]. 2018 [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar op: https://pharmaceutical-journal.com/article/opinion/ignorance-is-not-bliss-why-we-need-more-empowered-patients
  12. Malhotra A, Maughan D, Ansell J, et al. Verstandig kiezen in het VK: het initiatief van de Academy of Medical Royal Colleges om de schade van te veel medicijnen te verminderen. BMJ. 2015;350:h2308. https://doi.org/10.1136/bmj.h2308
  13. Gigerenzer G. Betekenis geven van gezondheidsstatistieken. Bull Wereldgezondheidsorgel. 2009;87(8):567. https://doi.org/10.2471/BLT.09.069872
  14. Wollersheim S, Schwartz A. BLA Clinical Review Memorandum* [homepage op internet]. 2021 [geciteerd 2022 februari]. Beschikbaar vanaf: https://www.fda.gov/media/152256/download
  15. Amerikaanse Food & Drug Administration. Antilichaamtesten Wordt momenteel niet aanbevolen om de immuniteit te beoordelen na COVID-19-vaccinatie: FDA Safety Communication [homepage op internet]. 2021 [geciteerd 2022 15 juli]. Beschikbaar op: https://www.fda.gov/medical-devices/safety-communications/antibody-testing-not-currently-recommended-assess-immunity-after-covid-19-vaccination-fda-safety
  16. UK Health Security Agency. Nationale griep- en COVID-19-surveillancerapporten: seizoen 2021 tot 2022 [homepage op internet]. GOV.VK; 2021 [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar op: https://www.gov.uk/government/statistics/national-flu-and-covid-19-surveillance-reports-2021-to-2022-season
  17. Fraiman J, Erviti J, Jones M, et al. Ernstige bijwerkingen van speciaal belang na mRNA COVID-19-vaccinatie in gerandomiseerde onderzoeken bij volwassenen. Vaccin. 2022 30 aug:S0264-410X(22)01028-3.
  18. Ioannidis JPA. Factoren die van invloed zijn op de geschatte effectiviteit van COVID-19-vaccins in niet-gerandomiseerde onderzoeken. BMJ Evid Based Med. 2022;1. https://doi.org/10.1136/bmjebm-2021-111901
  19. Statistieken. Statistieken » COVID-19 dagelijkse sterfgevallen [homepage op internet]. [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar via: https://www.england.nhs.uk/statistics/statistical-work-areas/covid-19-daily-deaths/
  20. Demasi M. Worden bijwerkingen in vaccinonderzoeken tegen Covid-19 ondergerapporteerd? [startpagina op internet]. Onderzoeks journalistiek. Nov 2021 [geciteerd 2022 Jun 5]. Beschikbaar op: https://maryannedemasi.com/publications/f/are-adverse-events-in-covid-19-vaccine-trials-under-reported
  21. Karlstad Ø, Hovi P, Husby A, et al. SARS-CoV-2-vaccinatie en myocarditis in een noordse cohortstudie onder 23 miljoen inwoners. JAMA Cardiool. 2022;7(6):600-612. https://doi.org/10.1001/jamacardio.2022.0583
  22. Patone M, Mei XW, Handunnetthi L, et al. Risico’s van myocarditis, pericarditis en hartritmestoornissen geassocieerd met COVID-19-vaccinatie of SARS-CoV-2-infectie. Nat Med 2022;28:410-422. https://doi.org/10.1038/s41591-021-01630-0
  23. Diaz GA, Parsons GT, Gering SK, Meier AR, Hutchinson IV, Robicsek A. Myocarditis en pericarditis na vaccinatie voor COVID-19. JAMA. 2021;326(12):1210–1212. https://doi.org/10.1001/jama.2021.13443
  24. Tuvali O, Tshori S, Derazne E, et al. De incidentie van myocarditis en pericarditis bij niet-gevaccineerde patiënten na COVID-19 – een groot populatieonderzoek. J Clin Med Res. 2022;11(8):2219. https://doi.org/10.3390/jcm11082219
  25. Fronza M, Thavendiranathan P, Chan V, et al. Myocardletselpatroon bij MRI bij COVID-19-vaccin-geassocieerde myocarditis. Radiologie. 2022;304(3):553–562. https://doi.org/10.1148/radiol.212559
  26. Hadley SM, Prakash A, Baker AL, et al. Follow-up cardiale magnetische resonantie bij kinderen met vaccin-geassocieerde myocarditis. Eur J Pediatr. 2022;181(7):2879–2883. https://doi.org/10.1007/s00431-022-04482-z
  27. Vogel G, Couzin-Frankel J. Israël meldt een verband tussen zeldzame gevallen van hartontsteking en COVID-19-vaccinatie bij jonge mannen. Wetenschap [serie online]. 2021 [geciteerd 2022 jan];10. Beschikbaar via: https://covidcalltohumanity.org/wp-content/uploads/2021/06/Science_Israel-reports-link-between-rare-cases-of-heart-inflammation-and-COVID-19-vaccination-in-young -mannen.pdf
  28. Chua GT, Kwan MYW, Chui CSL, et al. Epidemiologie van acute myocarditis/pericarditis bij adolescenten in Hongkong na een gewone vaccinatie. Clin Infect Dis. 2021; ciab989. https://doi.org/10.1093/cid/ciab989
  29. Gahr M, Eller J, Connemann BJ, Schönfeldt-Lecuona C. Onderrapportage van bijwerkingen van geneesmiddelen: resultaten van een enquête onder artsen. Eur Psychiatrie. 2017;41:S369. https://doi.org/10.1016/j.eurpsy.2017.02.377
  30. Coronavirusvaccin – Wekelijkse samenvatting van Yellow Card-rapportage [homepage op internet]. GOV.VK. [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar via: https://www.gov.uk/government/publications/coronavirus-covid-19-vaccine-adverse-reactions/coronavirus-vaccine-summary-of-yellow-card-reporting
  31. Yellow Card-rapporten vergeleken voor producten van Oxford/AstraZeneca en PfizerBioNTech [homepage op internet]. 2022 [geciteerd 2022 juni 5]. Verkrijgbaar via: https://www.bmj.com/content/372/bmj.n699/rr-12
  32. BBC nieuws. AstraZeneca-vaccin: Denemarken stopt de uitrol volledig. BBC [serie online]. 2021 [geciteerd 2022 juni 5]; Verkrijgbaar via: https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-56744474
  33. Geneesmiddelen en gezondheidsproducten Regelgevende instantie. Regelgeving voor geneesmiddelen en medische hulpmiddelen: wat u moet weten [homepage op internet]. 2008 [geciteerd 2022 april]. Beschikbaar op: https://www.adam-aspire.co.uk/wp-content/uploads/2011/02/mhra-medicines-and-medical-devices-regulation.pdf
  34. Geneesmiddelen en gezondheidsproducten Regelgevende instantie. Alle spontane vermoedelijke UK Adverse Drug Reaction (ADR)-meldingen in verband met het BMR-vaccin in 2020 [homepage op internet]. 2021 [geciteerd 2022 april]. Beschikbaar via: https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/1041736/FOI_21-877-4.pdf
  35. Noorse Geneesmiddelenbureau. Meldde vermoedelijke bijwerkingen van COVID19-vaccins vanaf 04.01.2022 [homepage op internet]. 2022 [geciteerd 2022 mei]. Beschikbaar via: https://legemiddelverket.no/Documents/English/Covid-19/20220107%20Reported%20suspected%20adverse%20reactions%20coronavirus%20vaccines%20-%20updated%2020220113.pdf
  36. McLachlan S, Dube K, Osman M, Chiketero PP. Analyse van rapporten over overlijden door COVID-19-vaccins uit het Vaccine Adverse Events Reporting System (VAERS) Database Interim: resultaten en analyse. OnderzoekGate. In pers 2022. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.26987.26402
  37. VAERS. Meld een bijwerking [homepage op internet]. [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar vanaf: https://vaers.hhs.gov/reportevent.html
  38. Kessler DA. Introductie van MEDWatch. Een nieuwe benadering voor het melden van bijwerkingen van medicijnen en hulpmiddelen en productproblemen. JAMA. 1993;269(21):2765–2768. https://doi.org/10.1001/jama.1993.03500210065033
  39. Rawlins MD. Geneesmiddelenbewaking: het paradijs verloren, herwonnen of uitgesteld? De William Withering Lecture 1994. JR Coll Physicians Lond. 1995;29(1):41-49.
  40. Gele kaart: help alstublieft om de afname van het melden van vermoedelijke bijwerkingen van geneesmiddelen om te keren [homepage op internet]. GOV.VK; 2019 [geciteerd 2022 juni 5]. Verkrijgbaar via: https://www.gov.uk/drug-safety-update/yellow-card-please-help-to-reverse-the-decline-in-reporting-of-suspected-adverse-drug-reactions
  41. Patiënten met hartaandoeningen/beroertes van 2017-heden [homepage op internet]. WatWetenZe; 2022 [geciteerd op 7 juni 2022]. Beschikbaar via: https://www.whatdotheyknow.com/request/patients_with_heart_conditionsst
  42. HART. Een epidemie van hartstilstanden [homepage op internet]. HART. HART-groep; 2022 [geciteerd 2022 juni 5]. Beschikbaar op: https://www.hartgroup.org/an-epidemic-of-cardiac-arrests/
  43. Sun CLF, Jaffe E, Levi R. Verhoogde cardiovasculaire noodgevallen onder de bevolking onder de 40 jaar in Israël tijdens de uitrol van vaccins en de derde COVID-19-golf. Wetenschappelijke Rep. 2022;12(1):6978. https://doi.org/10.1038/s41598-022-10928-z
  44. Bansal S, Perincheri S, Fleming T, et al. Baanbrekend: circulerende exosomen met covid-spike-eiwit worden geïnduceerd door BNT162b2 (Pfizer-BioNTech) vaccinatie voorafgaand aan de ontwikkeling van antilichamen: een nieuw mechanisme voor immuunactivering door mRNA-vaccins. J Immunol. 2021;207(10):2405–2410. https://doi.org/10.4049/jimmunol.2100637
  45. Seneff S, Nigh G, Kyriakopoulos AM, McCullough PA. Aangeboren immuunsuppressie door SARS-CoV-2 mRNA-vaccinaties: de rol van G-quadruplexen, exosomen en microRNA’s. Food Chem Toxicol. 2022;164:113008. https://doi.org/10.1016/j.fct.2022.113008
  46. Lei Y, Zhang J, Schiavon CR, et al. SARS-CoV-2 spike-eiwit schaadt de endotheelfunctie via downregulatie van ACE 2. Circ Res. 2021;128(9):1323-1326. https://doi.org/10.1161/CIRCRESAHA.121.318902
  47. Ryu JK, Sozmen EG, Dixit K, et al. SARS-CoV-2 spike-eiwit induceert abnormale inflammatoire bloedstolsels die worden geneutraliseerd door fibrine-immunotherapie. bioRxiv. Per 2021. https://doi.org/10.1101/2021.10.12.464152
  48. Niel M, Smalley J, Fenton NE, Craig CEH. De meest recente statistieken over mortaliteitsgegevens in Engeland suggereren een systematische verkeerde categorisering van de vaccinstatus en onzekere effectiviteit van Covid-19-vaccinatie. OnderzoekGate. In pers 2022. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.14176.20483

Crossref-citaten

1. Genezen van de pandemie van verkeerde informatie over COVID-19-mRNA-vaccins door echte evidence-based geneeskunde – Deel 2
Aseem Malhotra
Journal of Insulin Resistance   vol: 5 uitgave: 1 jaar: 2022  
doi: 10.4102/jir.v5i1.72

Lees verder op pagina 2 over: De pandemie van verkeerde informatie over COVID-19 mRNA-vaccins genezen door echte evidence-based geneeskunde – Deel 2

Pagina's: 1 2

Laat een reactie achter 


            

            

                        
            
            

                
                

                    
                    
                

            


            

                

                assignment_turned_in
                Registrations

                


                    
                    
                    
                    

                        
No Registration form is selected.
(Click on the star on form card to select)
                    


                    
                    

                        
Please login to view this page.
                    


                    
                    

                        
Please login to view this page.

                    


                    
                    

                        
Please login to view this page.